Zolang wij leven, leven we voor de Heer; en wanneer wij sterven, sterven we voor de Heer. Dus of we nu leven of sterven, we zijn altijd van de Heer. (Romeinen 14:8)
De vraag: Wat is uw enige troost in leven en sterven? is voor velen van ons een overbekende vraag. Het is de eerste vraag van de Heidelbergse Catechismus. Toch zijn er velen voor wie deze vraag niet bekend is.
Toch kan het delen van geloofsvragen enorm waardevol zijn. Want wanneer je elkaar ontmoet, kun je elkaar ermee bemoedigen en troosten. Zo ook komende zondag.
Zondag staan we stil bij het begin en bij het eindige van het leven. Zondag is eeuwigheidszondag, een zondag waarbij we stilstaan bij geliefden die overleden zijn. Dankbaar denken we aan wat onze geliefden voor ons betekenden en danken God voor het leven.
In dezelfde dienst mogen we een aantal kinderen dopen. Zij krijgen het teken van Gods verbond mee. Hiermee komt tot uitdrukking dat God als eerste een mens kiest en een belofte doet. Dit verbond is een teken en zegel van Gods genade. Hij blijft ons en onze kinderen trouw.
Wat is jouw enige houvast, voor altijd? Dat ons leven geborgen is in het leven en sterven van Jezus. Dit wordt zichtbaar bij de doop en mogen we dankbaar zijn voor een nieuw leven.
Hieronder staat de eerste vraag en antwoord in “gewone taal”. Wat betekenen deze woorden voor je?
ds. Hans Vel Tromp
Wat is jouw enige houvast, voor altijd?
Dat ik voor altijd en helemaal met lichaam en ziel het eigendom van de Heere Jezus ben en niet meer voor mijzelf leef. Mijn trouwe Zaligmaker heeft met Zijn kostbaar bloed voor al mijn zonden volledig betaald. Hij heeft mij uit de macht van de duivel verlost. Mijn hemelse Vader zorgt elke dag zo goed voor mij, dat geen haar van mijn hoofd zal vallen als Hij dat niet wil. Zelfs alles wat ik meemaak, moet meewerken aan mijn zaligheid. Door de Heilige Geest verzekert Hij aan mij dat ik eeuwig bij Hem mag leven en Hij zorgt ervoor dat ik nu graag voor Hem wil leven.
(Bron: https://www.heidelbergse-catechismus.nl)