Luister Israël…

Houd de geboden die ik u vandaag opleg steeds in gedachten. Prent ze uw kinderen in en spreek er steeds over, thuis en onderweg, als u naar bed gaat en als u opstaat. (Deuteronomium 6:6-7)

Voordat het volk Israël het beloofde land mag intrekken roept Mozes iedereen bijeen en houdt hij hen Gods woorden voor. Opmerkelijk om bij die gelegenheid telkens die aansporing te lezen: ‘Luister Israël…’ Blader de hoofdstukken van Deuteronomium maar eens door en je ontdekt dat dit een terugkomende oproep is.

Luisteren naar Gods stem kan op vele manieren. Zoals Mozes dat deed aan de rand van de Jordaan. Of door zelf Zijn woord (onze Bijbel) erbij te pakken en te lezen. Of door je eigen stem te gebruiken. Deze zondag vieren we weer een feest. Als eerste doet Jorren belijdenis van zijn geloof. Daar mogen we heel blij mee zijn. Daarna mogen we getuigen zijn van de doop van drie kinderen uit onze gemeente. Het moment wanneer kinderen het teken van Gods verbond mogen ontvangen is reden voor een feest.

Tegelijkertijd spoort dit ons ook aan. Want als we dit feest vieren, dan mogen we weten dat aan dit alles een “luisteren” aan vooraf gegaan is. Bijvoorbeeld tijdens de catechisatie, of in de gesprekken met de ouders. Bij de voorbereidingen spreken we hoe zij in hun leven leerden Gods stem te verstaan. Daar wil ik zondag wat dieper op ingaan. We lezen Deuteronomium 6:1–9 waar de basis voor geloofsopvoeding wordt gelegd. Hoe is dat u of jou vergaan? Hoe en wanneer hoorde jij God stem? Wie waren daarbij betrokken? Een mooie vraag om aan elkaar te stellen en daarvoor te danken.

ds. Hans Vel Tromp