Jezus zei: 'Ik ben de opstanding en het leven' (Johannes 11:25)
Het verhaal van Lazarus waarover Johannes schrijft, spreekt over het mysterie van leven en dood. Waar kom je vandaan? En waar ga je naar toe? Met deze aloude vragen houden veel mensen zich (al dan niet bewust) bezig. Hoewel Johannes deze vragen niet letterlijk schrijft, kun je de diepgang achter deze vragen proeven in dit verhaal rondom het sterven van Lazarus. Niet alleen omdat Lazarus een dierbare vriend was, maar ook omdat Jezus zichzelf in het midden stelt van deze vragen.
Want als Jezus er eerder geweest was, ja, dan zou Lazarus nog leven is de verwachting (vers 21). Wat dit aangaat ontbreekt het Martha niet aan goed geloof. Maar Martha is vooral verontwaardigd, zeg maar gerust boos. De pijn van het verlies van haar broer is té intens om genuanceerd met Jezus te spreken over het afscheid. En toch houdt zij nog hoop…
Zondag vieren we eeuwigheidszondag. Het is de laatste zondag van het kerkelijke jaar. Vanaf volgende week begint Advent, dat is de tijd van vooruit kijken, van hoop op nieuw leven. Maar zondag staan we stil en denken we aan de mensen die we missen. We zullen de namen noemen van gemeenteleden die afgelopen jaar overleden zijn. We zullen een kaars aansteken als teken van licht. Een ieder van ons wordt zondag in de gelegenheid gesteld om dit gedenken actief mee te beleven. Misschien mis jij, of u iemand? Zondag mag je in de dienst stilstaan bij je gemis.
ds. Hans Vel Tromp